كربلااي شاه راه زندگي/كربلا اي وادي بالندگي/كربلااي معني تابندگي/كربلاياكربلاكربلاياكربلا....
ياحسين
زمانی که امام حسین (ع)به شهادت رسید اسمانها هفنگانه و زمین های هفتگانه و انچه در میان انهاست و کسانی که روی انها حرکت میکنند .. بهشت و جهنم و انچه پروردگار خلق نموده انچه که دیده نمیشود و انچه که دیده میشود .. همگی بر او گریه کردند.
نفس المهموم . ص 620
هر دم به گوشم ميرسد آواي زنگ قافله..اين قافله تا كربلا ديگر ندارد فاصله..يك زن ميان محملي اندر غم و تاب و تب است..اين زن صدايش آشناست..اي واي بر من زينب است
تـصـویــــر مــــنـه خـــراب پـــیـــشـت بـــاشـه...
ایـــــن راز پــــر از عــــذاب پـــیـشـت بـــاشــه...
شــــایـد بــــه مــــحـــرم نـــرســـیـــدم آقـــــا...
ایـن اشـک عـلـی الـحـسـاب پـیـشـت بـاشـه...
22روز تا محرم
شــیعـــیان دیــگــر هــوای کـربــلا دارد حــسـین
روی دل بــــا کــــــاروان کــــربــلا دارد حــســین
از حـــریـم کعبه جدش به اشکی شست چشم
مـــروه پشــت ســر نــهاد٬ امـا صفا دارد حسین
می بــرد در کربـــلا هـــفــتاد و دو ذبـــح عــظـیم
بــیش از ایــنها٬ حــرمت کــوی مـنا دارد حـسین
بـــس کـه محـمل ها رود منزل به منزل با شتاب
کس نمــی دانــد عــروسی یا عــزا دارد حـسین
سلام بر دستـی که بی انـگشت شـُـد اما بـا ظلم ، هم دست نشــ...
یـــــا ابــــوالـــفـــضـــل . . .
23تا محرمو تجربه کردم...
اعتراف میکنم که هیچی از کربلا,عاشورا,ابوالفضل وحسین...نمی دونم.
روز شمار محرم:
22روز
امشب رقیه فهمید بابا دو بخش داره
بخشی به روی نیزه،بخشی به روی خاک صحرا
كربلاخونين جگركردي مرا/درهوايت دربه دركردي مرا/كربلااي سرزمين عارفان/كربلااي سرزمين عاشقان
به اميداينكه چشمامون به ديداربين الحرمين منورشه....
كربلا قبرعلي اصغركجاست/تربت ان طفلك مادركجاست ياعلي اصغر
قربان زخم حنجرت ای بابا
گردد سکینه دخترت ، اى بابا
بابا چرا سر در بدن نداری
بابا چرا بر تن کفن نداری
بابا چرا با من سخن نداری
رنجیده از من خاطرت ،ای بابا؟
بابا سرت را از جفا بریدند
بابا تنت در خاک و خون کشیدند
بابا بقربان سرت
می میرد امشب دخترت
پدر فدای سر نورانیت
سنگ جفا که زد به پیشانیت
بابا بیا که دل به امید تو بسته ام
در انتظار دیدن رویت نشسته ام
تا که نشان دهم رخ نیلی،مرا ببر
امشب به نزد مادر پهلو شکسته ام
اکنون که نیامد ز سفر ماه منیرم
خوب است در این گوشه ویرانه بمیرم
با من نزند حرف، کسی چون که یتیمم
از من نکشد ناز کسی چون که اسیرم
امروز یزید هر چه دلت خواست ستم کن
زیرا تو امیری من مظلومه اسیرم
بر محکمه عدل خدا نگذرم از تو
آنجا تو اسیری من مظلومه امیرم
خـود را چـو ز نـسل نـور مـی نـامـیـدنـد...
رفـتـنـد و بـه کـوی دوسـت آرامـیـدنـد...
سـیـراب شـدنـد ز آن کـه در اوج عـطـش...
آن حـادثـه را بـه شـوق آشـامـیـدنـد...
كربلا برگوبمان چون كرده ايم/شيعيان راجمله دلخون كرده اي/كربلا قبر علي اكبركجاست/قبرآشاهنشه بي سر كجاست
كربلا مشتاق ديدار توايم / كربلا ازجان خريدار توايم
كربلا عاشق زارتوايم/اي حسين جملگييارتوايم
ياامام حسين
دیــــدم هـــمــه جــــا بــــر در ودیـــــوار حـــریــمــت
هــــیـــج جـــایــــی نـــنـــوشتــند گــنهکـار نــیایــید
یــــــاحــســین
یــــکـــ دســـتـــ صـــدا نـــدارد،امـــا..... در کـــربــلا....بـــی دســـتـــ هــا غـــوغـــا می کـــنــنــد...
الــــسلام عــلــیــک یــــا مــــاه بـــــنــــی هــــــاشــــم
سر نعش حسین زینب به زاری
بگفتا ای برادر سر نداری
به قربان لب خشکت برادر
مگر عباس آب آور نداری
تو بودی وارث ملک سلیمان
چرا انگشت و انگشتر نداری
به کهنه پیرهن کردی قناعت
چرا آن پیرهن بر تن نداری
سر نعش حسین زینب به زاری
بگفتا ای برادر، سر نداری
ای یادگار مادرم ،ای مهربان برادرم
آهسته رو ، آهسته رو
کرده وصیت مادرت ، تا من ببوسم حنجرت
در وقت میدان رفتنت، آهسته رو آهسته رو
صبری نما تا خواهرت قرآن بگیرد بر سرت
در وقت میدان رفتنت، آهسته رو ، آهسته رو
ای مهر تو بهترین علایق
جان ها به زیارت تو شایق
ما را نبود بجز خیالت
یاری خوش و همدمى موافق
بیماری روح را دوا نیست
جز مهر تو ای طبیب حاذق
روزی که دمید نور خلقت
رخسار تو بود صبح صادق
از داغ تو شد جهان عزادار
زیرا به تو عالمی است عاشق
یــ خــیــابــونِ بــهــشــتــی . . .
اســمــش "بــیــن الــحــرمــیــنِ"
یــ طــرفــ آقــام ابـوالـفـضـل . . .
یــ طــرفــ شـاهَـم حــســیــنِ (ع) . . .
الــتــمــاس دعــا . . .
آبـروی حـسـیـن بـه کـهـکـشـان مـی ارزد
یـک مـوی حـسـیـن بـر دو جـهـان مـی ارزد
گـفـتـم کـه بـگـو بـهـشـت را قـیـمـت چـیـست
گـفـتـا کـه حـسـیـن بـیـش از آن مـی ارزد
کربلاباتوامشب دردو دلایی دارم
حس حسادت به هرکرب وبلای دارم...
الهم الرزقناکربلاکربلاکربلا...
عــرفــه، غــدیــر، عــشــق بــه حــیــدر، مــباهــلــــه
کـــم کـــم صــدای زنــگـــ غـــم انــــگــــیــز قــافــلـــه
ســربــســته گــویــمـت تـو فــقـط روضــه گـوش کــن
نــامــوس اهــل بــیـــت کــجــا، شــمــر و حــرمــلــه
لـــالـــایــــی عــمــوش بـــیــاد، مـــشـــک و عـــلــم بـــه دوش بــیــاد
گـــلـــم بـــا بـــوســه ی عـــــمــوش خـــداکــــنـــه بــه هــوش بــیــاد
لـــالـــایـــی بــــــابـــــاش بـــــیــــاد،ســـوار ذوالــــــجــنــاش بـــــیـــاد
صـــــدای خــــنـــــده ی گــــلـــــم بــــرای عــــمـــه هـــاش بـــــیــــاد
هـــوا؛هـــوای کـــربلا... هـــوای بین الحرمین... هـــوای شـــور و مستی ام.... هـــوای گریه بـــر حــســــیـــن...
23 روز تـــا مــــحــــرم . . .
ای عمو قاسم جانباز منم
بعد اکبر به تو همراز منم
جان من در تب و تاب است عمو
حنجرم تشنه آب است عمو
لبم از سوز عطش خشکیده
جگرم غرق بخون گردیده
چون حسین این همه شور از او دید
بهر ایثار و سرور از او دید
گفت:زیبا گل باغ حسنم
برو ای لاله سرخ چمنم
لطف معبود نگهدار تو باد ........ قاسمم دست خدا یار تو باد
پریشانم برای تو عمو جان
شود جانم فدای تو عمو جان
چرا آنقدر در این صحرا غریبی
مگر قاسم نداری ای عموجان
دگر راهم بده در این جهادت
ندارم حاجتی غیر از شهادت
قاسم که گل خوشبوی باغ حسن است
در صحن چمن، چشم و چراغ حسن است
در ماتم او به صحنه عاشورا
از بهر حسین ،تازه داغ حسن است
این نوحه رو خیلی دوس دارم ...
اهل حرم
ارام
ارام
ارام بگریید علی اصغر بخوابد
علی اصغر بخوابد
(البته طولانیه هااا)
کیا دلشون هوای شبای محرم رو کرده ؟
شدازدل آه وفريادم بگوعموكجابودي بخوان غصه ي مهمانم بگوعموكجابودي
ياحضرت رقيه
ياحضرت ابوالفضل
ياامام حسين
الااي سربه ويرانم تومهمان مني امشب/توشمع ومن چوپروانه تومهمان مني امشب/اسيردردوهجرانم پدرجانم پدرجانم....
ياحضرت رقيه....
به اشك ديده ميشويم غبارروي زيبايت/غم رنج سفرگويم ببوسم چشم دستانت/چني درآه وفغانم عموجانم عموجانم....
ياحضرت ابوالفضل....ياعلمداركربلا
عباااااااااس سقاي من مقطع الاعضا شده
كل علقمه رو گشتم تا كه پيدا شده
پاشو تورو خدا از من نشو جدا
نگذار حسينو تنها
كشتيم به گل نشست
بدجور پشتم شكست
پاشو سقاي بي دست
تر نشد ، گر كام من ، از آب دنيا ، باك نيست...
زانكه من آل حسينم ، تشنگي ميراث ماست.....
"ياحسين"
تويي كه بي برادر كشته مي شي
خدا شكرت حسين عباس و داره
به قلم علی ضیاء
خودم دیدم که صحرا لاله گون بود
زمین از خون یاران غرق خون بود
خودم دیدم فضای آسمان ها
پراز انا الیه راجعون بود
خودم دیدم که نور چشم زهرا
جراحات تنش از حد فزون بود
کنار قتلگاه آمد به یادم
که بی خود گشتم و از پا فتادم
به رگهای برادر بوسه دادم
به جای مادرم زهرا حسینم
زینب ای دختر والای علی
ای تو آئینه سیمای علی
زینب ای دختر کبرای علی
وی شهامت ز وجود تو جلی
زینب ای خواهر ممتاز حسین
همه جا همدم و همراز حسین
در بلاغت چون علی و در صبوری چون حسن
در شهامت چون حسین و در حیا چون مادر است
از کمال علم و تقوا شد عقیله نام او
همچو زهرا از همه زنهای عالم برتر است
حــق مـــیــدهــم بــــه مــشــک ...بـــه حــــســیــن"ع" نـــرســیــده بــغــضش تــرکــیــد... کـــربـلا قــسمــتــت شــود مـی فــهـمـی حــال مــشــک را...
گفتـــــ : حـــرمـــله ! چـــــرا درنــگ کــــردی ؟ پـــاســـخ شــنــیــد : تــــیــر بــچــه گــانــه نــداشــتم هـــمه اش ســـه شعـــبــه بــود
لایکــــــ = لعـــنــت بــرحــرمــلــه ویــــارانــــش
اي اهــل حـــرم........(هــمــيــشــه شــنــيــدن و ديـــدن ايــن جــمــلــه حـــسـابــي هـــمــه تــنــمــو لرزونـــده...عــــــلــــمــــدار نـــيـــامد....)
گويند : "مي" نمي شود از راه گوش خورد.....
من " يا حسين " مي شنوم مست ميشوم.....
كربلاازجان خربدارتوييم /كربلاعاشق زارتوييم/كربلاماعاشقان درگهيم/عاشق آن خيمه گاه وتربتيم/كربلامارانميخواهي چرا؟/ازبدي هانميكاهي چرا؟
ياحسين(ع)